Farida laat je een slim truukje zien waarmee zij het vreemde eten in vluchtelingen- kamp Za’atari iets leuker maakt. Voor de kinderen, en stiekem ook voor zichzelf.
Bekijk aflevering 3: wat eten we vandaag?
“Ik herinner me dat als ik thuis de deur opendeed, ik de planten uit de tuin rook. Ik kon de groenten die we die dag nodig hadden, zomaar van de plant plukken. Ik mis vooral de geur van verse komkommers. In Syrië verbouwden we de meeste groenten zelf. Het verse vlees kregen we vaak van onze buren. We zijn enorm dankbaar voor het eten en drinken dat we hier hebben. Het voedt ons, maar het zal nooit hetzelfde zijn als thuis.”
“We ontvangen voedselvouchers voor 20 Jordanese Dollars per persoon. We zijn met z’n negenen, dus hebben we in totaal 180 Jordanese Dollar per maand. Het is een uitdaging om met dit bedrag voldoende eten te kopen. Soms hebben we niet genoeg voor 3 maaltijden per dag. Toch zijn de vouchers een goed systeem, want we kunnen daarmee zelf kiezen welk eten we kopen.”
“Ik droom ervan om Mansaf te koken voor mijn kinderen, zoals vroeger. Mansaf is een gerecht met lamsvlees, yoghurt en rijst. Mijn eigen lievelingsgerecht is gevulde wijnbladeren. Het zou fantastisch zijn als ik weer wijnbladeren uit eigen tuin zou kunnen koken…”
Elk gezin heeft eten nodig om te overleven, en om gezond te blijven. Eten speelt ook een belangrijke rol in het gezinsleven. Net als in andere delen van de wereld, is een maaltijd in het Midden-Oosten voor gezinnen het moment op de dag om samen te komen en bij te praten.
UNHCR werkt samen met het Wereld Voedsel Programma (WFP) aan het vouchersysteem voor voedsel in vluchtelingenkamp Za’atari. Het vouchersysteem stelt gezinnen zoals dat van Farida in staat om zelf kunnen bepalen wat zij eten. Dat zorgt niet alleen voor voldoende eten, maar ook voor onafhankelijkheid en een ‘normaal’ leven, waarin je zelf eigen keuzes maakt.
Deel op Facebook Deel op Twitter