“Als je in nood bent, wie vraag je dan om hulp?” roept Myshara. “Mama en papa! Oma en opa!” roepen 14 andere kinderen terug. Ze zitten geknield in een kring en praten onder leiding van de dertienjarige Myshara over mentale gezondheid. Deze praatgroep helpt kinderen om te gaan met hun leven als Rohingya-vluchteling in Bangladesh.
Myshara is pas 13 jaar en al een echte leider. Toen zij door een psychosociaal medewerker werd gevraagd om groepsleider te worden, nam ze meteen de verantwoordelijkheid op zich. “In het begin, toen ik de kinderen lesgaf, vond ik het spannend. Maar nu heb ik mijn angst overwonnen. Ik ben blij dat ik andere kinderen kan helpen door samen over gevoelens te praten.”
Het programma wordt geleid door UNHCR met drie partnerorganisaties. Het doel is om te kunnen praten over gevoelens, in het bijzonder gevoelens van ongeluk en verdriet, dit is namelijk niet iets wat de Rohingya-gemeenschap gewoonlijk doet.
Het programma begon in 2019 met een kleine groep kinderen maar is ondertussen uitgebreid tot een groep van bijna 24.000 kinderen. Helaas betekende het begin van de coronapandemie dat de groepssessies moesten worden afgelast. Hierdoor kregen de kinderen te maken met extra angst en verwarring. “We waren allemaal erg bang”, zegt Mustafa, een veertienjarige jongen die regelmatig sessies bijwoonde. “Als we elkaar niet konden ontmoeten, kondenwe onze emotie niet uiten, dit deed pijn.”
Ondanks het missen van de groepssessies, gebruikten veel van de kinderen de vaardigheden die ze in de eerste maanden van het programma hadden ontwikkeld. Sinds juni zijn de sessies hervat, maar in kleinere groepen, zodat de kinderen afstand kunnen houden. Omdat steeds meer kinderen willen deelnemen, zijn er nieuwe groepen gestart om aan de vraag te voldoen. Ondanks de voortdurende lockdown zijn er nu bijna 30.000 kinderen die meedoen aan de sessies.
Omgaan met angst Mahmudul Alam, een UNHCR medewerker op het gebied van mentale gezondheid, legt uit hoe het programma kinderen helpt. “Kinderen ontwikkelen hiermee hun leiderschapsvaardigheden, zelfvertrouwen en veerkracht. “Veel van deze kinderen verloren vrienden en dierbaren toen ze in 2017 gedwongen werden Myanmar te ontvluchten”, zegt hij. “De praatgroepen helpen hen om weer verbinding te maken. Ze leren de kinderen hoe je om kunt gaan met angst en somberheid en dat er een oplossing voor is.”
De Rohingya-gemeenschap In 2017 werden de Rohingya in Myanmar met grof geweld gedwongen hun huizen te verlaten. Meer dan 860.000 Rohingya vluchtelingen, waarvan 55% kinderen, wonen nu in één van de 34 kampen in het district Cox’s Bazar in Bangladesh.
Deel op Facebook Deel op Twitter