Verhalen

Peter Ventevogel is sinds zes jaar werkzaam voor UNHCR. Als Senior Mental Health Officer is hij verantwoordelijk voor de activiteiten die wereldwijd worden uitgerold om vluchtelingen en ontheemden geestelijke gezondheidszorg en psychosociale ondersteuning te geven. “Psychische zorg is geen luxe.”

Kinderen die asiel zoeken en gescheiden zijn van hun ouders, vertellen dat ze in een opvangcentrum op het Griekse eiland Lesbos geconfronteerd worden met zware omstandigheden en bedreigd worden met geweld.

Mislukte oogst, stervend vee en afpersing door de militie groepering Al-Shabab dwingen duizenden boeren en veehouders om hun land te verlaten en toevlucht te zoeken.

UNHCR probeert op verschillende manieren het leven van vluchtelingen te verbeteren. Een van de manieren is via het Cash-for-shelter-programma. In dit programma kunnen vluchtelingen via een speciale pinpas geld ontvangen waarvoor ze zelf hun huis kunnen bouwen met materialen die ze bij de plaatselijke gemeenschap hebben gekocht. Dit gebeurt bijvoorbeeld in Kalobeyei, een opvangkamp in Kenia.

De Zuid-Soedanese jongen Gift is op de vlucht voor een burgeroorlog en vastberaden om zijn studie voort te zetten. Momenteel gaat hij naar school in de Democratische Republiek Congo en ondanks zijn vindingrijkheid, scherpzinnigheid en vastberadenheid, bestaat de kans dat hij niet naar de middelbare school kan.

Meer dan de helft van alle vluchtelingenkinderen wereldwijd gaat niet naar school. Het Borderless Center in Libanon biedt basisvaardigheden voor lezen en rekenen, en probeert vluchtelingenkinderen die op straat werken terug naar school te krijgen.

Feven* mocht na 20 dagen uiteindelijk van boord van het Open Arms-reddingsschip op het Italiaanse eiland Lampedusa. Ze vertelt over de verschrikkingen van haar reis.

Het is deze maand twee jaar geleden dat in slecht enkele weken 740.000 Rohingya de grens met Myanmar overtrokken naar Bangladesh. Massaal sloegen ze op de vlucht voor excessief geweld: hun dorpen werden overvallen en verbrand, vrouwen verkracht en vele mensen overleefden het geweld niet. Ayesha verloor haar ouders en zorgt voor haar broer en zus.

Dit dagboek van een medewerker van UNHCR in Aleppo onthult hoe het is om te werken en wonen in een oorlogsgebied.

VN-Vluchtelingenorganisatie UNHCR vangt over de hele wereld mensen op die moeten vluchten voor oorlog, geweld en vervolging. Onze collega’s werken in meer dan 130 landen. Een van hen is de Nederlandse Hyo Mee Duerinck. We interviewden haar over haar werk in Bangladesh.