30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης: Φάρος ένταξης, αλληλεγγύης και αποδοχής
30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης: Φάρος ένταξης, αλληλεγγύης και αποδοχής
Η Aya και η Μina, παρακολουθούν το μάθημα ελληνικών στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Μια φιλία που γεννήθηκε σε δομή φιλοξενίας και μεγάλωσε μέσα στην τάξη.
Μαθητές και μαθήτριες από δέκα διαφορετικές χώρες, παιδιά πρόσφυγες, παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής και παιδιά Ρομά, συνυπάρχουν, μαθαίνουν μαζί, μεγαλώνουν μαζί και προσπαθούν να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Σε αυτό το σχολείο στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, που μπορεί να μην ανήκει τυπικά στο δίκτυο των Διαπολιτισμικών Σχολείων, αλλά λειτουργεί ως τέτοιο στην πράξη, τα παιδιά αντιμετωπίζονται ως παιδιά, ανεξάρτητα από τη χώρα καταγωγής και το κοινωνικό τους υπόβαθρο. Η φιλία ανάμεσα σε δύο κορίτσια από το Ιράκ, που γνωρίστηκαν σε δομή φιλοξενίας, βρήκε χώρο να ανθίσει, ένα αγόρι από τη Θεσσαλονίκη δηλώνει πως η συνύπαρξη στο σχολείο του έμαθε πώς να συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους με σεβασμό, ενώ ο Διευθυντής αναφέρει πως έχει «μια αγκαλιά ανοιχτή» για τα παιδιά πρόσφυγες.
Υπάρχει ιδανικό σχολείο; Σίγουρα όχι, αλλά το 30ο Γυμνάσιο ως κοινότητα παλεύει να ξεπεράσει δυσκολίες και σύνθετα προβλήματα που ξεπερνούν τα όρια του σχολείου. Στόχος του να ενισχυθεί όχι μόνο το μαθησιακό επίπεδο των παιδιών —για πολλά από τα οποία η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας αποτελεί το πρώτο βήμα— αλλά και να υποστηριχθεί ουσιαστικά η ένταξή τους και να ενδυναμωθεί η αποδοχή, η συνεργασία και η αλληλοκατανόηση.
«Έχω κι εγώ προσφυγική καταγωγή και βλέπω με συγκίνηση τις φωτογραφίες των προγόνων μου. Πιστεύω ότι έχουμε όχι μόνο νομική αλλά και ηθική υποχρέωση, να υποστηρίξουμε τα παιδιά πρόσφυγες με κάθε τρόπο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Διευθυντής Γκούμας Ιωάννης , ο οποίος, μαζί με τους καθηγητές, εργάζεται αδιάκοπα για να κρατήσει το σχολείο ως ζωντανό φάρο για όλα τα παιδιά.
Στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης δεν χτίζεται μόνο η γνώση — χτίζονται ζωές, φιλίες και μια κοινότητα χωρίς αποκλεισμούς.
Στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης δεν χτίζεται μόνο η γνώση — χτίζονται ζωές, φιλίες και μια κοινότητα χωρίς αποκλεισμούς.
Σκηνές από την καθημερινή σχολική ζωή στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.
Σκηνές από την καθημερινή σχολική ζωή στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.
Σκηνές από την καθημερινή σχολική ζωή στο 30ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.
Ο Διευθυντής του 30ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, Γκούμας Ιωάννης, επί τω έργω.
«Συχνά το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση αντιμετωπίζεται με όρους φιλανθρωπίας, ενώ θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο. Η αλληλεγγύη είναι ισότητα. Όλα τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα ως προς την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση», εξηγεί η Χριστίνα εκπαιδευτικός της τάξης υποδοχής.
Η καθημερινή σχολική πραγματικότητα, οι ποικίλες δράσεις συνεργασίας και τα πανεπιστημιακά προγράμματα στα οποία συμμετέχει το σχολείο επιβεβαιώνουν τα λόγια της. Όπως επίσης και η φωνή των ίδιων των παιδιών σαν την Aya που έχουν αφήσει πίσω τους τον ξεριζωμό και μιλούν για τα σχέδιά τους για το μέλλον: «Ήρθα στην Ελλάδα το 2018 και τώρα φοιτώ στη Β’ Γυμνασίου. Οι φίλοι μου στο σχολείο είναι από διάφορες χώρες. Μου αρέσει που σε αυτό το σχολείο ακούω διαφορετικές γλώσσες, αλλά και το ότι μαθαίνω ελληνικά. Θέλω να σπουδάσω και να γίνω λογίστρια.»