Ύπατη Αρμοστεία: χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια περίπου 11 εκατομμύρια άνθρωποι λόγω περικοπών στη χρηματοδότηση

ΓΕΝΕΥΗ – Μετά τις τεράστιες περικοπές στον προϋπολογισμό των ανθρωπιστικών οργανισμών, έως και 11,6 εκατομμύρια πρόσφυγες και άλλοι αναγκαστικά εκτοπισμένοι άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν φέτος την πρόσβαση σε άμεση ανθρωπιστική βοήθεια από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουλίου. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο όσων βοήθησε ο οργανισμός πέρυσι.

Η έκθεση αυτή αναδεικνύει έναν θανάσιμο συνδυασμό παραγόντων που πλήττουν εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένους: επιδείνωση του εκτοπισμού, συρρίκνωση της χρηματοδότησης και πολιτική απάθεια. Οι γυναίκες και τα παιδιά είναι, όπως πάντα, ο πληθυσμός που πληρώνει το βαρύτερο τίμημα.

Συνολικά, 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια χρηματοδότησης για βασικά προγράμματα περικόπτονται ή αναστέλλονται, σύμφωνα με την ανάλυση των προγραμμάτων και των κονδυλίων που έχει λάβει φέτος η Ύπατη Αρμοστεία. Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν πλέον επιδεινούμενες συνθήκες διαβίωσης και αυξημένο κίνδυνο εκμετάλλευσης και κακοποίησης, ενώ μπορεί να οδηγηθούν σε περαιτέρω εκτοπισμό.

Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβονται πραγματικές ζωές που κρέμονται από μια κλωστή. Οι οικογένειες βλέπουν την υποστήριξη στην οποία βασίζονταν να εξαφανίζεται. Αναγκάζονται να επιλέξουν ανάμεσα στο να ταΐσουν τα παιδιά τους, να αγοράσουν φάρμακα ή να πληρώσουν το ενοίκιο, ενώ η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον χάνεται. Όλοι οι τομείς και όλες οι δραστηριότητες έχουν πληγεί, ενώ κρίσιμες δράσεις έχουν ανασταλεί για να συνεχιστεί να παρέχεται βοήθεια που σώζει ζωές.

Οι περικοπές έχουν αναγκάσει την Ύπατη Αρμοστεία να διακόψει τη μεταφορά νεοαφιχθέντων από παραμεθόριες περιοχές προς ασφαλέστερες τοποθεσίες σε μέρη όπως το Τσαντ και το Νότιο Σουδάν, αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους εγκλωβισμένους σε απομακρυσμένες περιοχές. Στην Ουγκάντα, τα ποσοστά υποσιτισμού αυξάνονται ραγδαία σε ορισμένα κέντρα υποδοχής, με περιορισμένη πρόσβαση σε καθαρό νερό και φαγητό.

Οι υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης περιορίζονται, καθώς σχολεία κλείνουν και υπάρχει έλλειψη προσωπικού στις κλινικές. Στους καταυλισμούς που φιλοξενούν πρόσφυγες Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές, η εκπαίδευση περίπου 230.000 παιδιών κινδυνεύει να διακοπεί. Το σύνολο του προγράμματος υγείας της Ύπατης Αρμοστείας στον Λίβανο κινδυνεύει να κλείσει μέχρι το τέλος του έτους.

Η παροχή οικονομικών βοηθημάτων και η παράδοση ειδών πρώτης ανάγκης έχουν μειωθεί κατά 60 τοις εκατό σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ τα προγράμματα στέγασης έχουν περιοριστεί δραστικά. Σε χώρες όπως ο Νίγηρας, οι περικοπές στην οικονομική βοήθεια για στέγαση σημαίνουν πως οικογένειες διαμένουν σε υπερπλήρεις δομές ή κινδυνεύουν να μείνουν άστεγες. Τα οικονομικά βοηθήματα στην Ουκρανία και σε ολόκληρη την περιοχή έχουν επίσης μειωθεί δραστικά, με αποτέλεσμα οι οικογένειες που έχουν ξεριζωθεί να μην μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο, τα τρόφιμα ή την ιατρική περίθαλψη.

Οι τομείς της καταγραφής, της προστασίας των παιδιών, της νομικής συμβουλευτικής, καθώς και της πρόληψης και απόκρισης στην έμφυλη βία, έχουν πληγεί σημαντικά. Στο Νότιο Σουδάν, το 75 τοις εκατό των ασφαλών χώρων για γυναίκες και κορίτσια που υποστηρίζονται από την Ύπατη Αρμοστεία έχουν κλείσει, αφήνοντας έως και 80.000 γυναίκες και κορίτσια πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων θυμάτων σεξουαλικής βίας, χωρίς πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, ψυχοκοινωνική υποστήριξη, νομική βοήθεια, υλική υποστήριξη ή δραστηριότητες που αποφέρουν εισόδημα.

Οι περικοπές έχουν επίσης ανησυχητικές επιπτώσεις στην επανεγκατάσταση και στην ασφαλή και εθελούσια επιστροφή των προσφύγων. Περίπου 1,9 εκατομμύρια Αφγανοί έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους ή έχουν εξαναγκαστεί να επιστρέψουν από την αρχή του έτους, αλλά η οικονομική βοήθεια που παρέχεται σε όσους επιστρέφουν μετά βίας καλύπτει τις ανάγκες τους για φαγητό, πόσο μάλλον τα έξοδα ενοικίου, υπονομεύοντας τις προσπάθειες για μια ομαλή επανένταξή τους.

Σε αρκετές περιοχές, οι σοβαρές ελλείψεις χρηματοδότησης έχουν περικόψει την επένδυση στην ψηφιοποίηση και την ενίσχυση των συστημάτων ασύλου και στην προώθηση των προσπαθειών απόδοσης νομικού καθεστώτος. Σε χώρες όπως η Κολομβία, ο Ισημερινός, η Κόστα Ρίκα και το Μεξικό, η έλλειψη νομικού καθεστώτος σημαίνει για τους πρόσφυγες παρατεταμένη ανασφάλεια, επιδείνωση της φτώχειας, καθώς αποκλείονται από την επίσημη απασχόληση, και μεγαλύτερη έκθεση σε εκμετάλλευση και κακοποίηση. Αυτές οι περικοπές υπονομεύουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την εξεύρεση μακροπρόθεσμων λύσεων. Επηρεάζουν επίσης σοβαρά την παροχή κινήτρων σε πρόσφυγες εθελοντές, απειλώντας ζωτικές υπηρεσίες και στερώντας μια τακτική πηγή εισοδήματος από τους πρόσφυγες αυτούς.

Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ύπατης Αρμοστείας για το 2025 ανέρχονται σε 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Στα μέσα του έτους, μόνο το 23 τοις εκατό των αναγκών είχε καλυφθεί. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, προτεραιότητα για τις ομάδες μας είναι η προσπάθεια να σώσουν ζωές και να προσφέρουν προστασία σε όσους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Εάν διατεθούν πρόσθετα κονδύλια, η Ύπατη Αρμοστεία διαθέτει τα συστήματα, τις συνεργασίες και την τεχνογνωσία για να συνεχίσει και να ενισχύσει άμεσα την παροχή βοήθειας.

Η Ύπατη Αρμοστεία ευχαριστεί τους δωρητές που συνέχισαν να προσφέρουν την υποστήριξή τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και απευθύνει έκκληση στις κυβερνήσεις, τους θεσμούς και του ιδιώτες να ενισχύσουν σημαντικά τις οικονομικές συνεισφορές τους για να καλυφθεί το τρέχον χρηματοδοτικό κενό.