Neila (26) is transgender en een van de LHBTI-vluchtelingen uit Centraal-Amerika die asiel heeft aangevraagd in Mexico. Na de vierde gewelddadige aanval is ze gevlucht. “Ik mis mijn familie, vooral mijn moeder. Ze accepteerde me zoals ik ben.”
Neila (26) werd geboren als jongen en groeide op in een buitenwijk in El Salvador. Ze viel op en was anders dan de mensen in haar omgeving. Ze had opvallend rood haar, vrouwelijke kleding en make up. Al van jongs af aan werd ze gepest en bedreigd vanwege haar gender identiteit. Ze vocht terug, hield zich staande, ronde haar scholing af en werd schoonheidsspecialiste.
De maat was vol toen ze vier keer kort na elkaar op gewelddadige manier werd neergestoken op straat. Van de in totaal 58 messteken zijn nog veel littekens zichtbaar. Vooral aan haar nek en armen zie je nog goed wat haar is aangedaan. “Alleen maar omdat ik anders ben dan de rest,” vertelt Neila.
Vanuit El Salvador is ze gevlucht naar Mexico. Daar woont ze nu in het zuiden en maakt ze deel uit van de groeiende gemeenschap van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en inter-seksuelen (LHBTI) uit landen zoals El Salvador, Guatemala en Honduras, die noodgedwongen hun huis moesten ontvluchtten vanwege wie ze zijn.
Het is onbekend hoe groot de omvang is van het geweld tegen LHBTI-mensen. Tussen 2013 en 2014 zijn er in Centraal-Amerika 594 doden gemeld, mensen die vanwege hun seksuele voorkeur en gender identiteit hun leven verloren door geweld. Naast de dodelijke slachtoffers waren er 176 meldingen van extreem geweld.
In Honduras rapporteerden LHBTI-activisten de afgelopen vijf jaar tenminste 190 moorden. In El Salvador waren dat er tussen 2008 en 2010 44. “De afgelopen drie jaar is er een grote toename van LHBTI-vluchtelingen,” licht UNHCR- vertegenwoordiger in Mexico Mark Manly toe. “Homo’s, lesbiennes en met name transgender-vrouwen zijn het doelwit van grote criminele netwerken die veel controle uitoefenen in de buurten. Verder zien we een toename van ernstig misbruik of discriminatie binnen families en gemeenschappen,” vertelt hij.
“Homo’s, lesbiennes en met name transgender-vrouwen zijn doelwit van grote criminele netwerken”
“Van alle asielprocedures waar UNHCR in werd betrokken, ging het dit jaar in ruim 13 procent om aanvragen van LHBTI-vluchtelingen,” gaat Manly verder. “We proberen zoveel mogelijk mensen te informeren over waar je het beste asiel kunt aanvragen. We proberen daarmee te voorkomen dat mensen gaan kiezen voor gevaarlijke routes en bijvoorbeeld doorreizen naar het noorden om de Verenigde Staten binnen te komen.”
Mexico heeft gender-gerelateerde vervolging aangemerkt als een van de 5 criteria voor het erkennen van een vluchtelingenstatus. Bovendien heeft UNHCR gepleit om LHBTI-vluchtelingen veiligheid te bieden.
Alhoewel Neila bescherming en veiligheid heeft gevonden in het zuiden van Mexico, heeft ze het nog altijd moeilijk. “Ik mis mijn familie. Mijn moeder accepteert me zoals ik ben.” Haar bed bestaat uit een stuk karton op de vloer, in een kamer die ze deelt met vijf andere personen. Haar kledingkast bestaat uit een touwtje dat aan de muur hangt. Ze is in afwachting van haar status in Mexico. Ondertussen steunt UNHCR haar, met onderdak, eten en drinken en procedurele ondersteuning.
Nog steeds is in 70 landen homoseksualiteit strafbaar. Lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender en intersekse mensen moeten vluchten voor geweld, discriminatie en doodsbedreigingen.
Ons doel is het beschermen van alle vluchtelingen, inclusief LHBTI-vluchtelingen over de hele wereld. Doe mee en laat LHBTI-vluchtelingen weten: hier ben je veilig. 🌈
Deel op Facebook Deel op Twitter
