Oekraïense gezinnen vinden warmte in hun pas gerepareerde huizen

De winter is aangebroken in Tsjernihiv, een stad in het noorden van Oekraïne. Er ligt een pak sneeuw en de temperatuur is gezakt tot onder het nulpunt.  

De zesjarige Melania werd vroeg wakker en zag vanuit haar slaapkamerraam een winterwonderland. Ze stond snel op en ging warm gekleed met haar roze slee onder haar arm naar vrienden buiten om een ​​sneeuwpop te maken en door hun straat te sleeën. 

De groep spelende kinderen in de sneeuw is een stuk kleiner dan vorig jaar rond deze tijd. In meer dan 30 dagen was het stadje doelwit van hevige beschietingen en rakettenvallen met talloze doden en verwoestingen als gevolg. Doodsbange bewoners zochten dekking in ondergrondse bunkers of pakten snel hun belangrijkste bezittingen en vluchtten op zoek naar veiligheid.

Melania’s familie verliet eind februari hun huis en keerde pas in de zomermaanden terug.  

De 65-jarige grootmoeder Tamara zegt: “Melania’s vader – mijn schoonzoon – nam zijn vrouw en kinderen op 25 februari mee naar een ander dorp hier verder vandaan”. 

Ondanks zware beschietingen heeft Tamara het huis waarin ze opgroeide nooit verlaten. Ze kijkt over een wit hek en wijst naar een naburig huis. “Mijn 85-jarige moeder, Kateryna, en mijn broer wonen hier. Mijn broer heeft een handicap en mijn moeder heeft moeite met lopen. Ik kon ze niet achterlaten.” 

Bovengronds blijven was te gevaarlijk omdat raketten hun dorp vernietigden. “Ik maakte geïmproviseerde bedden in onze kelder, waar we ons verstopten tijdens de aanvallen”, zegt Tamara. “De keldertrap was te steil voor mijn moeder, dus gebruikte ik een jas  als slee om haar naar beneden te brengen. We zijn daar twee lange weken gebleven.” 

Schuilen  

Elke dag hoorde de familie luide beschietingen en explosies om zich heen. De dagen duurden lang terwijl ze zich probeerden te beschermen tegen de kou en de nattigheid. Tijdens het schuilen raakte het been van Tamara’s moeder ernstig geïnfecteerd. Wat zich in korte tijd naar andere delen van haar lichaam verspreidde. “Mijn moeder werd erg ziek en we hadden geen andere keuze dan te midden van alle beschietingen naar een plaatselijk ziekenhuis te gaan. Het was de enige manier om haar leven te redden.” Hier kreeg haar moeder de dringende zorg die ze zo hard nodig had, en kon zo herstellen. 

Toen de gevechten afnamen, konden Tamara en haar familie eindelijk de schade aan hun huis en straat vaststellen. Wonder boven wonder stonden de twee huizen van hun familie nog overeind, al waren ze flink beschadigd. 

Reparaties  

Dit najaar werd het gezin via de lokale overheid ingeschreven in het opvangprogramma van UNHCR. Kort daarna werden beide familiehuizen gerepareerd en kregen ze nieuwe ramen, daken en deuren om de warmte  binnen te houden. 

Zittend in haar warme keuken naast een koelkast die is versierd met kleurrijke kindertekeningen, vertelt Tamara wat de reparaties voor haar betekenen: “Met de ouderen en gehandicapten in onze familie, zou het onmogelijk zijn om deze reparaties alleen te doen”. Naast Tamara zit haar moeder, die ook de Tweede Wereldoorlog overleefde.  

Troost 

Ondanks het onvoorstelbare lijden, heelt deze familie langzaam maar zeker. Tamara houdt zich bezig met de zorg voor haar kleinkinderen. Tegen alle verwachtingen in vindt ze enige troost te midden van het geweld. “ Ik heb het gevoel dat de wereld ons niet in de steek heeft gelaten. Het geeft me kracht en hoop in de mensheid”, zegt ze met een weemoedige glimlach. 

Meer dan 4 miljoen mensen geholpen 

“Meer dan 150.000 mensen ontvluchtten de regio Tsjernihiv aan het begin van de oorlog op zoek naar veiligheid”, vertelt UNHCR-vertegenwoordiger Karolina Lindholm Billing. “En meer dan 9.000 huizen en civiele infrastructuur werden verwoest. Sinds het begin van de grootschalige invasie in Oekraïne heeft UNHCR ongeveer 4 miljoen mensen in het hele land bijgestaan ​​met juridisch advies, psychosociale ondersteuning, cash hulp, noodhulpgoederen en steun om beschadigde huizen te repareren.”Toch blijft hulp nog hard nodig.  “Omdat het winter is, is het natuurlijk onze topprioriteit om hulp te bieden die mensen helpt om tijdens deze bitter koude maanden veilig en warm thuis te blijven.”  

De UNHCR werkt nauw samen met de regering van Oekraïne en de lokale autoriteiten in de oblast Tsjernihiv om de meest kwetsbare mensen in de oblast te helpen door middel van onderdakprogramma’s en het verstrekken van humanitaire hulp, juridische en psychosociale ondersteuning. 

Deel op Facebook Deel op Twitter