“Vroeger kwam de familie elke dag bij elkaar. Dat kan niet meer.”

Latifa Abdul-Majid Ammar is een Syrische weduwe en vluchteling. Haar man is overleden. In haar eentje zorgt ze nu voor haar twee jonge kinderen. "Als mijn man nog leefde, zouden we een heel ander leven hebben gehad. Ik moet nu alles alleen doen."

Gehandicapt

Latifa is extra bezorgd, omdat haar zoontje een hersenziekte heeft. "Mohammad is daardoor voor een deel gehandicapt. Hij kan niet goed meer lopen." Ze maakt zich zorgen over de extra kosten die ze voor hem moet maken. Tegelijkertijd wil ze het beste voor haar zoon. "Ik wil hem graag geven wat hij nodig heeft."

Latifa mist haar familie iedere dag. “We kwamen als familie elke dag bij elkaar. Door de oorlog kan dat niet meer,” vertelt ze. Nu woont ze samen met haar twee kinderen en maken ze er het beste van. "Ik mis hoe het vroeger was. Dat zal nooit meer terugkomen. Wat geweest is, is geweest."