UNHCR: Financieringstekort vergroot het risico op geweld, gevaar en sterfgevallen voor vluchtelingen

Risico’s van de bezuinigingen

Twee derde van de vluchtelingen zoekt veiligheid in buurlanden, die vaak zelf over weinig middelen beschikken. De bezuinigingen treffen deze vluchtelingen en hun gastgemeenschappen het hardst, terwijl zij al tot het uiterste worden getest. UNHCR ziet nu al de gevolgen: inspanningen om bevolkingsgroepen in fragiele gastlanden te stabiliseren en ondersteunen worden teruggeschroefd of stopgezet. De vooruitzichten op duurzame oplossingen vervagen, wat grensbeheer moeilijker maakt, de risico’s op mensenhandel en misbruik verhoogt en verdere migratie stimuleert. Nog meer mensen kunnen verdrinken op zee.

Lees de verklaring van UNHCR’s Filippo Grandi over de impact van de bezuinigingen 

Chronisch tekort aan financiering was al een probleem – de hulp aan vluchtelingen uit Soedan, Zuid-Soedan, Myanmar en de Democratische Republiek Congo (DRC) kampte al met tekorten vóór de huidige bezuinigingen. Programma’s om gender gerelateerd geweld te voorkomen waren in 2024 slechts voor 38 procent gefinancierd. Hierdoor zijn vluchtelingen extra kwetsbaar voor schade, uitbuiting en misbruik, zonder toegang tot juridische hulp, gezondheidszorg of economische steun.

Meer dan 17,4 miljoen vluchtelingenkinderen lopen risico op geweld, misbruik, uitbuiting, mensenhandel of scheiding van hun familie. Zonder tijdige en kwalitatieve kinderbescherming zal dit enorme gevolgen hebben voor hun welzijn en ontwikkeling. Kinderen lopen ook een groter risico op misbruik, kindhuwelijken en rekrutering door gewapende groepen.

Voorbeelden van de gevolgen van de bezuinigingen 

• In Zuid-Soedan biedt 75% van de voorzieningen van UNHCR voor vrouwen en meisjes geen diensten meer aan, waardoor tot 80.000 slachtoffers van verkrachting of geweld zonder medische zorg, juridische hulp of economische ondersteuning achterblijven.
• In de Oostelijke Hoorn van Afrika en de Grote Merenregio lopen 1 miljoen kwetsbare kinderen, waaronder alleenstaande kinderen, een verhoogd risico op misbruik en uitbuiting.
• In Jordanië blijven 200.000 kwetsbare vrouwen en kinderen achter zonder hulp nu 63 humanitaire programma’s die gespecialiseerde ondersteuning boden gesloten zijn.
• Programma’s om geweld tegen vrouwen te voorkomen zijn gesloten in Burkina Faso, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Kameroen, Mali en Nigeria, wat grote gevolgen heeft voor overlevenden van geweld en verkrachting.
• In Angola, Mozambique en Zambia zijn programma’s voor slachtoffers van gender gerelateerd geweld stopgezet of teruggeschroefd, waardoor kwetsbare vrouwen en kinderen zonder psychosociale steun, juridische hulp of veilige plekken achterblijven. In Malawi beperken bezuinigingen de mogelijkheden om alleenstaande kinderen op te sporen en te ondersteunen.
• In Mali is de biometrische registratie van 19.800 asielzoekers opgeschort. Hierdoor hebben zij geen wettelijke erkenning en geen toegang tot werk of publieke diensten.

Minder investeringen in gemeenschapsprogramma’s en lokale partners raken de lokale netwerken van UNHCR, wat de capaciteit voor bescherming – vooral tijdens noodsituaties – aantast. In Bangladesh zijn programma’s voor vrouwelijk leiderschap en veiligheid deels opgeschort; 10 door vrouwen geleide gemeenschapscentra hebben hun activiteiten stilgelegd, wat 109.000 vluchtelingen en 32.000 leden van de gastgemeenschap treft.

UNHCR’s steun voor geboorteregistratie in afgelegen opvanggebieden voor vluchtelingen in de DRC is sterk teruggeschroefd. Hierdoor loopt meer dan 85% van 14.000 Centraal-Afrikaanse en Zuid-Soedanese kinderen onder de vier jaar risico op staatloosheid. In heel Zuidelijk Afrika komt UNHCR steeds moeilijker aan financiering om toegang tot asiel, documentatie en bescherming te garanderen.

In de regio Oost-Afrika, de Hoorn van Afrika en de Grote Meren zullen 850.000 mensen op de vlucht geen juridische hulp meer ontvangen. In Colombia loopt de registratie van meer dan 500.000 Venezolanen gevaar. Zonder identificatie is het moeilijk zich ergens te vestigen en toegang tot gezondheidszorg, onderwijs en werk te verkrijgen, wat hun kwetsbaarheid vergroot.

Sommige vluchtelingen worden gedwongen terug te keren naar gevaarlijke omstandigheden. Anderen die vrijwillig willen terugkeren wordt die kans juist ontnomen. Zo krijgen 12.000 Centraal-Afrikaanse vluchtelingen in Tsjaad en Kameroen die willen terugkeren geen ondersteuning. In Syrië zijn meer dan een half miljoen mensen teruggekeerd ondanks aanhoudende instabiliteit, maar hun duurzame herintegratie is afhankelijk van betere financiering. Steun aan 20.000 Syriërs per maand om vanuit Turkije terug te keren, is getroffen door bezuinigingen.

Oproep tot meer steun

Al 75 jaar is UNHCR een cruciale speler op het gebied van de bescherming van vluchtelingen en het vinden van oplossingen, stabiliteit en hoop. De expertise van UNHCR helpt complexe uitdagingen aan te pakken, levens te redden en rechten te beschermen. Dit helpt ontheemding te verminderen, oorzaken aan te pakken en duurzame oplossingen te realiseren.

We moeten internationaal de handen ineenslaan en onze gedeelde verantwoordelijkheid erkennen om mensen in nood te steunen. Laten we ons samen inzetten voor de bescherming van vluchtelingen. Samen kunnen we ervoor zorgen dat UNHCR haar levensreddende werk kan blijven doen en dat iedere vluchteling de zorg en steun krijgt die hij verdient. Miljoenen levens hangen hiervan af. 

Help mee