Kongolu bir mülteci çocuğun rüyası “eve dönmek”
Kongolu bir mülteci çocuğun rüyası “eve dönmek”
Yazı, 23 Şubat 2012
Onlar, geceleyin nehri geçerek içine çekildikleri etnik çatışmadan daha güvenli bir bölgeye kaçtıla.
Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Betou, 22 Şubat (UNHCR) - Obed, ailesine yaşadıkları mülteci kampını ülkelerinden ayıran nehri geçme konusunda baskı yapılmadan önceki hayatını güzel bir çocukluk tarif eder gibi yavaşça ve etrafa bakarak anlatıyor.
Eve dönme hayalleri kuran 14 yaşındaki Obed “Biz ülkemizde yaşarken, Libenge’de büyük bir evimiz ve bir çok arkadaşımız vardı. Neredeyse her gün futbol oynardık. Ronaldino benim idolümdü. Babam bir rahip olarak çalışıyordu ve bazen ihtiyaç olduğunda hemşirelik de yapıyordu. Annem bize ve kardeşlerime bakıyordu” dedi.
2 yıl önce, istemeden Demokratik Kongo Cumhuriyeti içinde devam eden etnik çatışmalara karıştıklarında tüm bunlar değişti. Her şey bir trafik kazasında yaralananlara yardım etmeye çalıştıkları sırada başladı.
“O günü hatırlıyorum. 2 yıl önce, etnik gruplar arasındaki çatışma devam ediyordu. Çarşamba günüydü. Babam bir klinikte çalışıyor, trafik kazası geçiren yaralılarla ilgileniyordu. Onun süren çatışmalarla ilgili olarak yapacak bir şeyi yoktu, sadece işini en iyi şekilde yapmaya çalışıyordu. Onunla gurur duyuyordum” dedi Obed.
Kazalarda yaralanan bir çok insanın tedavi edildiği klinikten ayrılması olanaksızdı, bu yüzden dini bir tören düzenleyeceği yerel kiliseye zamanında yetişemedi. Karşıt etnik grubun bazı üyeleri arasında, onun Lobala etnik grubunu desteklediğine dair söylentiler yayılmaya başladı.
“Babam komşularına hangi etnik gruptan olduklarını sormaksızın onlarla yakın ilişki içindedir. Ancak onlar babam ve Lobala arasında bir bağlantı oluşturmak için her şeyi yapıyorlardı. Babamın yaptığı şeyleri bu kadar yanlış yorumladılar... Ve ailemiz için durum hızla değişti. Babamı kamu düzeni için tehlikeli biri olmakla suçladılar. Bizi kaçmak zorunda bıraktılar” diye devam etti Obed.
Ailenin 11 üyesi bir gece kayıkla Ubangui nehrinden karşı tarafa geçti. Birkaç gün içinde UNHCR çalışanlarının onları mülteci olarak kaydettikleri, nehrin diğer yanındaki Betou köyüne ulaştılar. 2 yıl sonra aile hala Betou’daki mülteci kampında yaşıyor. Obed’in babası kampta ara sıra erkek hemşire olarak çalışıyor, annesiyse ev yapımı tatlılar ve sabunlar satıyor.
Betou bölgesi hala yaklaşık 17.000 aileye ev sahipliği yapıyor. Özellikle Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nden 60.000 kişi UNHCR elemanları tarafından mülteci olarak kaydedildi. Bu kişilerin yarısından fazlası çocuk ve bu çocuklardan bir kısmı yetim veya refakatsiz. Tüm zorluklara rağmen, Obed tüm ailesi hayatta olduğu için ve onlarla birlikte yaşayabildiği için kendisinin çok şanslı olduğunu düşünüyor.
Obed kampta yeni arkadaşlar ediniyor ancak hala ülkesini özlüyor. Arkadaşlarından bazıları çoktan evlerine geri döndüler bile. Bu 2 yıl sonunda onun ailesinin de artık mülteci kampından ayrılmasını umuyor.
UNHCR Nisan’da başlayacak olan gönüllü geri dönüş programı için 24 milyon dolarlık güçlü bir bağış desteği arıyor. Bu programla Obed’e ve onun gibi on binlerce mülteciye eve dönüş hususunda yardım edilecek.
“Burada savaş yok ama burası benim doğduğum yer değil. Ebeveynler bizim adımıza karar veriyor. Biz çocuklar olarak onları takip ediyoruz. Onlar yaşadıkları yeri terk ediyor, biz de ediyoruz; onlar kalıyor, biz de kalıyoruz. Ama eğer kendim için bir seçim yapma hakkım olsaydı, okulumu bitirmek için hemen şimdi eve dönerdim”
Obed, Betou’da, UNHCR sponsorluğunda eğitimine ortaokul düzeyinde devam ediyor. En çok sosyal eylem metodları dersini seviyor. Onun hayali ileride bir gazeteci olmak. “Ancak eğer ailem benim eğitim masraflarımı karşılayamazsa, tamircilik de yapabilirim” diyor.
Obed’in söylediğine göre ailesi bu sıralar Libenge’ye gönüllü geri dönüş programı hakkında konuşuyor ve Obed babasının fikrini değiştirmemesini umuyor. “Evet, bence bu program yardımcı olacak. Bu tarz girişimler her zaman yardımcı olur”
Onları eski, özledikleri yaşamlarından ayıran yalnızca 1.5 km uzunluğundaki bir nehir.
Daniela Livia Biciu, Betou, Demokratik Kongo Cumhuriyeti