UNHCR: Door escalerend geweld in El Fasher in Soedan zijn duizenden mensen op de vlucht geslagen

Dit is een samenvatting van wat Jacqueline Wilma Parlevliet, woordvoerder van het UNHCR en hoofd van het subkantoor in Port Sudan, heeft gezegd tijdens de persconferentie van vandaag in het Palais des Nations in Genève. De geciteerde tekst kan aan haar worden toegeschreven.

Volgens berichten zijn de Rapid Support Forces (RSF) de stad binnengedrongen, wat grote angst heeft veroorzaakt onder gezinnen die 500 dagen van onophoudelijke belegering en conflict hebben doorstaan.

Paniek

Naar schatting 26.000 mensen zijn de afgelopen dagen uit El Fasher gevlucht. Burgers zijn in paniek gevlucht voor de gevechten en kregen te maken met gewapende controleposten, afpersing, willekeurige arrestaties, detentie, plundering en intimidatie, en ernstige schendingen van de mensenrechten, terwijl ze probeerden een veilige plek te bereiken. Getuigenissen van mensen die zijn aangekomen in de stad Tawila, 50 kilometer van El Fasher, wijzen erop dat de humanitaire crisis, die al alarmerend was, snel escaleert.

Er zijn meldingen van ontheemding in heel Noord-Darfur, en er wordt verwacht dat er de komende dagen en weken nog meer mensen zullen vluchten, onder meer de grens over naar Tsjaad, waar UNHCR en partners klaar staan om mensen op de vlucht te helpen.

Geweld

Onder de ernstige schendingen die worden gemeld, bevinden zich wijdverbreid seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes door gewapende groeperingen tijdens aanvallen en tijdens de vlucht, samen met berichten over gruwelijke executies in El Fasher. Wij zijn zeer bezorgd over de benarde situatie van andere kwetsbare groepen, waaronder mensen met een beperking. UNHCR dringt er bij alle partijen met klem op aan zich te onthouden van geweld en met name van aanvallen op burgers langs vluchtroutes. Burgers mogen nooit het doelwit zijn en hun veilige doorgang moet worden gegarandeerd.

We roepen op tot veilige, onbelemmerde en onmiddellijke toegang voor humanitaire hulpverleners om mensen in nood te bereiken. Naleving van het internationaal humanitair recht is een verplichting, geen optie.

Levensreddende hulp

In Tawila melden UNHCR en partners dat gezinnen, en vooral kinderen, ondervoed, ziek en getraumatiseerd aankomen na een gevaarlijke reis naar een veilige plek. We bieden levensreddende hulp en essentiële diensten aan ontheemde gezinnen, waaronder onderdak, basisbenodigdheden en financiële steun, en bieden begeleiding in multifunctionele gemeenschapscentra. UNHCR voert ook individuele beschermingsbeoordelingen uit voor enkele van de meest kwetsbare nieuwkomers. Duizenden pakketten met huishoudelijke artikelen in Nyala, Zuid-Darfur, staan klaar voor distributie, in afwachting van veilige toegang. UNHCR is ook van plan om post-exposure profylaxe (PEP)-pakketten en andere essentiële artikelen vanuit Farchana, Tsjaad, naar Tawila en Dar Zagawa te brengen om in te spelen op de snel toenemende behoeften.

Communicatie

Door de ernstige verstoring van de communicatie is het moeilijk om updates te krijgen van burgers die nog in El Fasher verblijven. De huidige onveiligheid blijft de toegang blokkeren, waardoor het onmogelijk is om levensreddende hulp te bieden aan degenen die zonder voedsel, water en medische zorg in de stad vastzitten.

In Noord-Kordofan hebben overlevenden melding gemaakt van soortgelijke patronen van geweld en mensenrechtenschendingen na de recente val van de stad Bara, waardoor duizenden mensen in de staat verder zijn ontheemd. Wij maken ons zorgen over een mogelijke belegering van de stad El Obeid, waar tienduizenden binnenlands ontheemden uit Soedan verblijven, wat de humanitaire behoeften in de regio nog verder zou verergeren.

Hulp bieden

Samen met andere VN-agentschappen en partners blijft UNHCR zich inspannen om levensreddende hulp te bieden aan mensen in nood in El Fasher, Darfur en heel Soedan, ondanks de onveiligheid en bureaucratische belemmeringen. Al onze partners kampen met een acuut tekort aan financiële middelen. De humanitaire oproep voor 2025 voor Soedan, de grootste ontheemdingcrisis ter wereld, is slechts voor 27 procent gefinancierd, terwijl de behoeften steeds groter worden.